Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Duo Reges: constructio interrete. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. An tu me de L. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Beatum, inquit.

Praeteritis, inquit, gaudeo.

Quonam, inquit, modo?

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad
imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;

Quorum altera prosunt, nocent altera.

1. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur.
2. At ego quem huic anteponam non audeo dicere;
3. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
4. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Istic sum, inquit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

• Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
• Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
• Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
• Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Et quoniam excedens e vita et manens aeque miser est nec diuturnitas magis ei vitam fugiendam facit, non sine causa dicitur iis, qui pluribus naturalibus frui possint, esse in vita manendum.